Xentes e colectivos
Durante un longo período de tempo, que durou séculos, os feligreses artesans e demais parroquianos, disfrutaron cunha modalidade de traballo e de vida bastante estables. As novas xeracións nacían, traballaban, vivían e morrían coma a de seus pais, abuelos e bisabós, sometidos as mesmas normas e influencias polo mesmo sistema de costumes e creenzas.
As formas de producción agraria, gandeira e artes, eran practicadas iguais, xeración en xeración, e o mesmo ocorre nos casos doutras institucións coma a familia, encargada da reproducción demográfica parroquial a través do matrimonio.
José Antonio Fidalgo Santamariña-Francisco Javier Limia Gardón. Editorial Auria